نکاتی که باید برای پیشگیری از ریجکت شدن مقاله در ژورنالهای علمی به دلیل ایراد نگارشی (Poor English) به آنها توجه داشت!

بسیاری از موارد ریجکت شدن مقالات به دلیل کیفیت پایین متن انگلیسی مقاله است. در این موارد داور مقاله به دلیل نیاز به ویرایش نیتیو، تعداد بالای غلطهای گرامری، مفهوم نبودن جملات، یا به طور کلی (Poor English) مقاله را ریجکت میکند. تجربه به ما ثابت کرده که با در نظر گرفتن موارد ذیل می توان از مردود شدن مقاله، بعلت وجود ایرادات نگارشی و گرامری (Poor English) جلوگیری نمود. با رعایت نکات ساده زیر شانس اکسپت مقاله خود را افزایش دهید:

1. تمام متن توسط یک مترجم ترجمه شود

در بسیاری از موارد، چکیده مقاله به صورت جداگانه ترجمه می شود (معمولا توسط دانشجو). نکته مهم اینجاست که چکیده، مانند ویترین مقاله است و اولین بخشی است که داوران و خوانندگان مقاله با آن مواجه می شوند. در صورتی که چکیده مقاله از نگارش صحیح و روان انگلیسی بی بهره باشد، داور ژورنال به خود زحمت نخواهد داد که باقی مقاله را مطالعه کند. همچنین برخی دانشجویان مقاله خود را در چند مرحله تکمیل می کنند و در این بین، بخشهای مختلف مقاله توسط افراد مختلف ترجمه می شود. در نتیجه متن نهایی، متنی چند دست و ناهماهنگ خواهد بود. این ناهماهنگی هم در نوع نگارش و هم در انتخاب اصطلاحات تخصصی نمود پیدا می کند.

2. هر گونه تغییر در متن مقاله بایستی از نظر نگارش به تایید مترجم برسد.

در بسیاری از موارد دیده شده که بنا به دلایلی، دانشجو یا استاد تصمیم می گیرند بخشهایی از مقاله را تغییر دهند. به همین دلیل، چند جمله به ابتدا یا انتهای برخی از بندها اضافه یا از آنها حذف می شود. معمولا این کار بدون مشورت با مترجم صورت می گیرد. در نتیجه، مقاله ای که به نشریه ارسال می شود، دارای ایرادات گرامری متعدد در بخشهای مختلف است و مسلما داور به دلیل عدم یکدستی و ایرادات گرامری فاحش مقاله را رد می کند. با تمام احترامی که برای دانشجویان و اساتید قائل هستیم، جا دارد اشاره کنیم که اساتید الزاما در رشته تخصصی خود متخصص هستند و ضرورتا در زمینه نگارش انگلیسی نیاز به کمک مترجمان حرفه ای دارند. در بیشتر موارد، تغییرات اعمال شده توسط دانشجو یا استاد، تنها 10 درصد متن را تشکیل می دهد، اما همین 10 درصد کفایت می کند که داور در مورد کل مقاله نظر داده و آن را از نظر نگارشی مردود اعلام کند.